Bir vaqtlar dunyodagi eng koʻp sotiladigan ayol xonanda sifatida tanilgan Konni Frensis 87 yoshida vafot etdi.
«Stupid Cupid» va «Who’s Sorry Now» kabi xit qo’shiqlari bilan mashhur bo’lgan musiqachi, yaqinda uning 1962-yildagi «Pretty Little Baby» treki TikTokda mashhurlikka erishganidan so’ng, yana ommalasha boshladi.
Frensis son suyagining sinishi natijasida kelib chiqqan tos og’rig’i uchun davolanish olib borayotgan edi. Uning kasalxonada bo’lgan vaqtida unga pnevmoniya tashxisi qo’yilgan va chorshanba kuni kechqurun kasallik tufayli vafot etdi, bu haqda uning yozuvlar kompaniyasi prezidenti Ron Roberts BBC Newsga ma’lum qildi.
Roberts dastlab rassomning vafotini Facebookda e’lon qilib, «og’ir yurak va nihoyatda qayg’u»ni bildirdi.
«Men bilaman, Konni bu qayg’uli xabarni birinchi bo’lib uning muxlislari bilishini ma’qullagan bo’lardi», – deya qo’shimcha qildi u.
Qo’shiqchining o’limi «Pretty Little Baby» TikTokda ommalashganidan ko’p o’tmay sodir bo’ldi.
Millionlab odamlar, jumladan, Kim Kardashyan va Kayli Jenner kabi mashhurlar ham ballada ostida lablarini sinxronlashtirish videosida o’z farzandlari, uy hayvonlari va mehr-muhabbatlarini namoyish etdilar.
Masalan, influenserlar Bruk Monk va Sem Dezz tomonidan yaratilgan video 158 milliondan ortiq ko’rishga erishdi.
ABBA guruhidan Agneta Faltskog ham qo’shiqni o’z ichiga olgan videoni ulashdi va Frensisning uzoq yillardan beri sevimli qo’shiqchisi ekanligini ta’kidladi. Hozirda Brodveyning «Just in Time» musiqiy filmida Frensis rolini o’ynayotgan Gresi Lourens ham o’zining shu treki kuylayotgan videosini joylashtirdi.
O’tgan oyda Frensis dastlab B-taraf bo’lgan qo’shiqning birdaniga qayta tiklanishidan hayratda ekanligini bildirdi.
«Rostini aytsam, men bu qo’shiqni hatto eslay ham olmaganman!» dedi u People jurnaliga.
«63 yil oldin yozgan qo’shig’im millionlab odamlarning qalbini zabt etayotganini o’ylashning o’ziyoq hayratlanarli. Bu ajoyib tuyg’u.»
Konsetta Rozmari Frankonero bo’lib tug’ilgan Frensis Bruklin, Nyu-Yorkda ishchi italyan-amerikalik oilasida tarbiyalangan.
Otasi uni uch yoshida akkordeon chalishga undagan. O’smirlik yillarida u Konni Frensis taxallusini oldi va AQShning «Startime Kids» teleko’rsatuvida tez-tez ishtirok etib turdi.
Qo’shiqchilik faoliyatini boshlashga urinishlar dastlab qiyinchiliklarga duch keldi.
U ko’plab yozuvlar kompaniyalari tomonidan rad etildi va oxir-oqibat MGM Records bilan shartnoma tuzishga erishdi, chunki uning demo qo’shig’i «Freddy» deb nomlangan edi – tasodifan, bu yozuvlar kompaniyasi prezidentining o’g’lining ismi edi.
Uning birinchi yozuvlari tomoshabinlarning e’tiborini torta olmadi, bu esa Frensisni universitetda tibbiyotni o’rganish uchun joyni qabul qilishga olib keldi.
Biroq, u MGM uchun oxirgi shartnoma asosida yozgan qo’shig’i bilan muvaffaqiyatga erishdi – 1923-yilda yozilgan «Who’s Sorry Now?» qo’shig’ining kaver versiyasi, uni faqat otasining talabi bilan yozgan edi.
«Mening 18 ta omadsiz plastinkam bor edi», – dedi Frensis 1996-yilda UPIga bergan intervyusida. «U 1923-yilda yozilgan qo’shiqni yozishimni xohladi. Men «Uni unuting – American Bandstanddagi bolalar meni ko’rsatuvdan haydab yuborishadi» dedim.
«U dedi: «Agar sen bu qo’shiqni yozmasang, ahmoq, American Bandstandga chiqishning yagona yo’li – televizorda o’tirishdir».
Uning so’zlari deyarli bashorat bo’lib chiqdi. 1958-yilda Dik Klark «American Bandstand»da qo’shiqni himoya qilib, tomoshabinlarga shunday dedi: «Shubhasiz, u to’g’ri birinchi o’ringa qarab ketyapti».
Uydan turib tomosha qilayotgan Frensis qo’shiq shouda namoyish etilishini bilmas edi.
«Xo’sh, hislar kosmik edi – shunchaki kosmik!» deb yozgan edi u o’sha kuni kundaligida.
«To’g’ri o’z yashash xonamda Mardi Gras va asr boshidagi Yangi yil arafasi bo’lib ketdi!»
Keyingi yillarda Frensis o’zining pop-ikon maqomini mustahkamladi.
U «Lipstick On Your Collar» va «Everybody’s Somebody’s Fool» kabi o’smirlarga mo’ljallangan xit qo’shiqlari bilan katta rekord sotuvlariga erishdi.
1960-yilda u «Everybody’s Somebody’s Fool» bluz balladasi bilan Billboard Top 100 chartida birinchi o’rinni egallagan birinchi ayol bo’ldi.
Frensis shuningdek, tillarga bo’lgan iste’dodini namoyish etib, bir nechta tillarda yozuvlar yozgan birinchi rassomlardan biriga aylandi.
Masalan, 1961-yilda suratga olingan «Where the Boys Are» filmining asosiy qo’shig’i yetti xil tilda chiqarilgan: ingliz, nemis, fransuz, italyan, yapon, neapolitan va ispan tillarida.
1963-yilda u o’ldirilgan AQSh prezidenti Jon F. Kennediga bag’ishlab, «In The Summer Of His Years» nomli eng qadimgi xayriya singllaridan birini yozdi.
Uning mashhurligi 1960-yillarning o’rtalarida The Beatles va Bob Dilan kabi guruhlarning yuksalishi bilan kamaydi va u burun operatsiyasidan keyin vaqtincha ovozini yo’qotdi.
1974-yilda Frensis Nyu-Yorkdagi Vestberi musiqa yarmarkasida qayta sahnaga chiqdi, ammo chiqishidan so’ng u o’zining motelida pichoq bilan qurollangan holda hujumga uchradi va zo’rlandi.
Ruhiy tushkunlikka tushgan u omma oldida ko’rinmay qoldi va psixiatriya kasalxonalarida vaqt o’tkazdi (keyinchalik otasi tomonidan o’z xohishiga ko’ra qabul qilinganligini da’vo qildi).
Eng og’ir paytda qo’shiqchi uxlash tabletkalari bilan o’z joniga qasd qilishga urindi.
«Men o’zim uchun yashashga arziydigan hech narsa yo’qligini his qildim», dedi u 1989-yilda BBC One-da Terru Voganning shouida.
«Zo’rlashdan keyin hayotdan qo’rqish hissi paydo bo’ldi va men «Xo’sh, bo’ldi, men tekshirib ko’raman» dedim.
Frensis asrab olingan o’g’li Joini uning hayotini saqlab qolgan deb hisoblaydi.
«Men uxlash tabletkalarining bu shishasiga qarab turardim… va o’g’lim vannaxonaning eshigini taqillatib: «Oyi, siz men bilgan eng yaxshi oyiysiz», dedi», dedi u Voganga.
«Va shuning bilan tugadi. Men tabletkalarni oldim va hojatxonaga tashladim.»
Keyinchalik qo’shiqchi Xovard Jonsonning motel tarmog’iga qarshi shisha eshikka xavfsiz qulflarni o’rnatmagani uchun 1,5 million dollar (1,1 million funt sterling) miqdorida da’vo yutdi, bu orqali unga hujum qilgan odam kirib kelgan edi.
Frensis 1981-yilda sahnaga qaytishni endigina boshlagan edi, mafiyaga qarshi guvohlik bergan ukasi Jorj Frankonero uyining oldida otib o’ldirildi.
Hodisa uni chuqurroq depressiyaga tushirdi va u keyingi o’n yillikning ko’p qismini davolanishda o’tkazdi, shu vaqt ichida unga bipolyar buzilish tashxisi qo’yildi.
Biroq, u jinoyat qurbonlarining taniqli himoyachisiga aylanib, «Zo’rlashga qarshi ayollar» va «Qurbonlarga yordam berish bo’yicha yuridik tashkilot» kabi guruhlarni qo’llab-quvvatladi va «Ruh salomatligi Amerika»ning vakili bo’lib ishladi.
U 1989-yilda yozuvlar yozish faoliyatini qayta tikladi va 70 yoshigacha doimiy ravishda tomoshabinlar oldida chiqish qildi.
Shu oyning boshida u muxlislarga doimiy son og’rig’i tufayli kasalxonaga yotqizilgani haqida xabar berdi va ijobiy fikrda bo’lishga harakat qildi.
Uning o’limi qisqa muddatli kasallikdan keyin sodir bo’ldi, bu haqda uning do’sti va yozuvlar kompaniyasi rahbari Ron Roberts ma’lum qildi va kelajakda qo’shimcha ma’lumotlar e’lon qilinishini aytdi.
2010-yilda o’z hayoti va faoliyatiga nazar tashlar ekan, u «akamning o’ldirilishini hisobga olmaganda, men hammasini qaytadan qilardim» deb o’ylaganini aytdi.
«Chunki dahshatli past natijalar bo’lsa-da, boshqa hech qanday kasbda his qila olmaydigan hayajonli yuqori natijalar ham bor edi.»