Miami’deki Hard Rock Stadyumu’nun derinliklerinde bulunan Shakira’nın prodüksiyon ofisinin kapısında, izinsiz girişlere karşı, “yanmıyorsanız” şeklinde şakayla karışık bir uyarı yazan el yazısı bir not bulunuyor. Bu esprili tabela, yılın en büyük stadyum turlarından birini organize etmenin getirdiği muazzam baskıya işaret ediyor.
Kuzey ve Güney Amerika’da 64 kapalı gişe gösterisi içeren Shakira’nın turu, iki milyondan fazla hayranı büyüledi.
Shakira, BBC News’e verdiği demeçte, “Bir yılı aşkın titiz hazırlık, bu inanılmaz ödülle sonuçlandı” dedi.
Miami konserinden önce sahne arkası, notun düşündürebileceği kaotik imajın aksine, dikkat çekici derecede sakin ve profesyonel bir atmosferdeydi. Dansçılar prova yapıyor, terziler kostümleri süslüyor ve gitar teknisyenleri enstrümanlarını titizlikle kontrol ediyor.
Yakından bakıldığında, büyüleyici tur lojistiği ortaya çıkıyor. Gardırop şefi Hannah Kinkade, 300 kostümün bakımını denetliyor ve “Her mekanda tesisatını yaptığımız iki çamaşır makinesi ve iki kurutucuyla seyahat ediyoruz” diye açıklıyor.
Shakira ve dansçılarının yoğun performansları nedeniyle her kıyafetin yenilenmesi gerekiyor. Kinkade, “Erkek dansçıların ayakkabıları o kadar aşınıyor ki, her gün boyuyoruz” diye ekliyor.
Sahne yönetmeni Kevin Rowe, bizi yeraltı koridorlarında gezdiriyor ve Miami’nin nemli havasıyla başa çıkmak için olmazsa olmaz olan saklı Gatorade ve buzlu kahve depolarını gösteriyor. “Dışarıda çalışmak ya yoğun sıcak ya da ıslak oluyor,” diye belirtiyor, “ama yeraltı dünyasında çalışmanın bedeli bu.”
Öğleden sonra 14:30 civarında grup, ses kontrolüne başlıyor. Shakira öğleden sonra 15:00’ten kısa bir süre sonra polis eskortuyla geliyor ve hemen sahnede ekiple ilgileniyor. Gümüş püsküllü kot pantolon ve beyaz bir yelek giymiş halde, mekanı değerlendirirken kendiliğinden dans ediyor.
Ekip için şakayla karışık olarak, “Burada Beyoncé’yi gördüm; kusursuzdu, bu yüzden beni de öyle duyurmanız daha iyi olur” diye meydan okuyor. Göz kırpmayla söylenen bu ifade, mükemmeliyetçiliğini vurguluyor.
Baş dansçı Darina Littleton, “Sahnede olduğunda, tamamen kendini adıyor” diye doğruluyor. 1990’lardan beri ( “Whenever, Wherever” şarkısındaki panflüt ritimini yazdı) birlikte çalışan müzik direktörü Tim Mitchell, “Ses, görseller, ışıklandırma, hatta bilekliklere kadar her ayrıntıya çok dikkat ediyor. İnanılmaz.” diye ekliyor.
Bu özveri, iki buçuk saatlik muhteşem bir gösteriyle sonuçlanıyor: İki dilli hitlerin dinamik bir karışımı, on üç kostüm değişimi ve durmaksızın enerji. Performans, “Ojos Asi” sırasında Lübnan esintili bir oryantal dansından, “Whenever, Wherever” için kabile bıçak rutininin ardından “She Wolf”un elektriklendirici bir yorumuyla kusursuz bir şekilde geçiş yapıyor.
“Las Mujeres Ya No Lloran” (Kadınlar Artık Ağlamaz) adlı tur, Shakira’nın 11 yıllık ilişkisi Gerard Piqué’nin sona ermesi, babasının beyin ameliyatı ve vergi kaçırma suçlamaları (mahkeme dışında çözüldü) gibi kişisel zorluklarından esinlenen son albümünü yansıtıyor.
Sahnede, “Geçtiğimiz yıllar kolay geçmedi, ama kim tökezlemedi ki? Düşmek son değil, yeni bir başlangıçtır” diye kabul ediyor.
Bu çalkantılı dönem, Piqué’ye sert bir yanıt olan ve Latin Grammy’nin Yılın Şarkısı ödülünü kazanan 2023’ün “Bzrp Music Sessions Vol 53″ü ve “Te Felicito” ve “TQG” gibi takip eden hitlerle işaretlenmiş yaratıcı bir yeniden doğuşla sonuçlandı ve milyarlarca Spotify akışı yarattı.
Kürk dişi kurt kulakları takmış bir hayran, uygun bir şekilde özetliyor: “O ilham verici. O güç.”
Gösteriden sonra, dikkat çekici bir şekilde dinlenmiş olan Shakira, zorlu programını tartışıyor. “Çok mantıklı konuşmuyor olabilirim; hala toparlanıyorum,” diye gülüyor ve fiziksel zorluğu kabul ediyor. “Ama adrenalin beni ayakta tutuyor.”
Hastalığın veya yorgunluğun sadece aşılması gereken zorluklar olduğunu açıklıyor. “Elinizden gelenin en iyisini yapıyorsunuz ve oluyor” diyor. Miami konseri özel bir anlam taşıyordu; genç bir kızken Batı pop pazarını fethetmek için yolculuğuna başladığı yerdi, sözlükler aracılığıyla İngilizce öğrendi ve kendini şiire kaptırdı.
Göçmenlik deneyimini yansıtarak, kişisel başarısıyla siyasi iklim arasındaki tezatı ele alıyor ve Grammy kabul konuşmasını hatırlıyor: “Göçmen kardeşlerime ve kız kardeşlerime adadım, değerlerini savundum ve sürekli destek vereceğime söz verdim.”
Bugün göçmenlerin yaşadığı korkuyu dokunaklı bir şekilde anlatarak, birlik ve insancıl muamele ihtiyacını vurguluyor. Bu mesaj, onun müzikleriyle büyüyen nesilleri kapsayan izleyicileriyle derinden yankı buluyor.
Duygusal doruk nokta, video ekranlarında görünen ve onunla birlikte performans sergileyen çocukları Sasha ve Milan’a adanmış bir balad olan “Acróstico” ile geliyor. “Onlar benim her şeyim,” diyor. Bu an, kişisel hayatı ve profesyonel başarısı arasındaki dengeyi gösteriyor.
Gelecekteki Avrupa tur tarihleriyle ilgili olarak, şakayla karışık bir şekilde, “Bekleyin! Duyurmaya yakınız ve bu gösteriyi dünyanın dört bir yanındaki hayranlarımla paylaşmak istiyorum” diyor.