«`html
Milli (chapda) va Meri Teylor shu mavsumda mos ravishda Uorvikshir va Xempshirda o’ynagandan so’ng, Birmingem Feniksda yana birlashdilar
Kriketchilar Meri va Milli Teylor bilan intervyu ikki karra taassurot qoldiradi.
20 yoshli bir xil egizaklar shunchalik o’xshashki, hatto Gruziya Adams ham – ularning 11 yoshidan beri murabbiyi, Sasseksdagi sobiq jamoadoshi va Xempshirdagi Merining hozirgi sardori – ularni farqlashda vaqti-vaqti bilan qiynalishini tan oladi.
Bed maktabida o’qigan vaqtlarida opa-singillar ba’zan darslarni almashtirib turishardi, bu hiyla o’qituvchilar tomonidan sezilmay qolgan.
Biroq, kriket maydonida ularning jamoadoshlari aniq afzalliklarga ega: ularning har biri qo’liga to’pni olgandan so’ng, identifikatsiya sezilarli darajada osonlashadi.
Meri o’ng qo’li bilan tikuvchilik qiladi, Milli esa mamlakatda chap qo’li bilan bilak aylantirib to’p otuvchi yagona professional ayol kriketchi hisoblanadi. Barcha bir xil egizaklarning 25 foizini aks ettirgan holda, ular «oyna egizaklari» bo’lib, qo’llarining holatida bir-birini aks ettiradi.
Ko’pgina aka-uka va opa-singillar singari, ularning ilk kriket tajribasi hovlidagi raqobatlar ta’sirida shakllangan.
«Men har doim tikuvchi bo’lganman, chunki men har doim ‘Mills, u yoqqa tush, men esa sening boshingni uzib tashlashga harakat qilaman’ deganman», deb tushuntiradi Meri, o’zi ustunroq egizak ekanligi haqidagi fikrga darhol qarshi chiqib.
«Shuning uchun men darvozabon sifatida boshlaganman», deb qo’shiladi Milli.
Millining chap qo’li bilan oyoqni aylantirish bo’yicha ilhomlanishi haqida u shunday deydi: «Akam Genri o’ng qo’li bilan oyoqni aylantiradi. Men esa kichkinaligimda unga qarab, bu qanday o’ynash kerak ekanligini o’ylardim. Shuning uchun men uning harakatini nusxaladim. Men o’zi shundoq ham gipermobilman.»
Hozirda ikkalasi ham «The Hundred»da «Birmingem Feniks» sharafini himoya qilgan professional kriketchilar. Bunday mashhur mahalliy sahnada o’ynash haqida fikr yuritar ekan, Meri shunday deydi: «Bu yana o’sha hovliga o’xshaydi.»
Opa-singillar ko’p yillar davomida ajralmas edilar, Istborn kriket klubida o’ynashdi, Sasseks sharafini himoya qilishdi va Covid karantini davrida o’zaro yordam va jismoniy tayyorgarlik ko’rsatishdi.
Biroq, o’tgan qishda professional sportning qattiq voqeliklari ularning birinchi marta ajralishiga olib keldi.
Ayollar o’rtasidagi mahalliy kriketning qayta tashkil etilishi jarayonida Meri Xempshir bilan shartnoma tuzdi. Shu bilan birga, Milli, 2023-yil oxirida singlisi «Vipers» bilan to’liq shartnoma imzolaganidan so’ng, «Southern Vipers Academy» sharafini himoya qilib, o’z imkoniyatini xavotir bilan kutdi.
Nihoyat taklif kelganida, bu ularning Istborndagi oilaviy uyidan 200 mil uzoqlikda joylashgan Birmingemga ko’chib o’tishni va Uorvikshirda o’ynashni talab qildi.
«Bizning agentimiz barcha grafliklar bilan bog’landi», deb eslaydi Milli. «Va keyin nihoyat shartnoma keldi va men ‘boshqa variant bormi? Menga yaqinroq graflik biror narsa taklif qildimi?’ deb so’radim. U esa ‘yo’q’ dedi.»
«Bu juda uzoq bo’lgani uchun biroz ikkilanish bo’ldi. Men universitetga bormaganman, shuning uchun hech qachon uyimdan uzoqlashmaganman.»
Meri 2024-yilgi mavsum davomida Millining o’ziga bo’lgan ishonchsizligi bilan kurashayotganiga guvoh bo’ldi, u singlisining izidan professional kriketga kiradimi yoki yo’qmi, bilmasdi.
«U meni tomosha qilish uchun mamlakat bo’ylab sayohat qilib yurdi va shunday kunlar bo’ladiki, murabbiylarimiz, men, onam, dadam va akam uni qo’llab-quvvatlashga to’g’ri kelardi, chunki u aynan shu ishni qilishni xohlardi», deb eslaydi Meri.
Shuning uchun Uorvikshirdan taklif paydo bo’lganda, Meri Millini imkoniyatdan foydalanishga undadi.
«Men unga ijobiy va salbiy tomonlar ro’yxatini tuzib berdim va u yerda 60 ga yaqin ijobiy va taxminan ikkita salbiy tomon bor edi. Birinchisi mendan ayrilish, ikkinchisi esa onam va dadamdan ayrilish edi.
«Men Milliga ‘oldinga, bu sening faoliyatingni boshlash uchun ajoyib imkoniyat’ dedim.»
Alohida yashashga moslashish qishidan so’ng, bu mavsum o’ziga xos qiyinchiliklarni keltirib chiqardi.
O’tgan oy opa-singillar «The Hundred»da qayta birlashdilar, ammo faqat Milli «Feniks»ning asosiy tarkibiga kiritildi, Meri esa zaxirada qoldi.
«Ismimni ko’rganimda juda xursand bo’ldim», deydi Milli. «Ammo o’zimni juda bosib turishim kerak edi, chunki men xursand edim, lekin Meri bilan birga o’ynamasligimdan xafa edim.»
«Jamoa tarkibi ma’lum bo’lganda, men biroz ‘aytgan edim-ku’ deganday bo’ldim», deydi Meri. «Men ‘mayli, men haqimda qayg’urma, men yaxshi bo’laman, sen borib hammaga to’p otishing kerak, bor’ dedim.»
Meri asosiy tarkibga kirganida, singlisi barmog’ini sindirib, birinchi professional mavsumini erta yakunladi.
Shuningdek, qizlarining imkon qadar ko’proq o’yinlarida qatnashish uchun ko’p sayohat qilgan ota-onalari haqida ham o’ylab ko’ring.
«Biz bir-birimizga qarshi o’ynaganimizda onam daraxt orqasida yashiringan edi», deydi Meri. «U har doim juda asabiylashadi, ayniqsa Milli Edgbastonda [Ayollar o’rtasidagi Vitality Blast paytida] menga to’p otishi kerak bo’lganida.
«O’shanda mening yuragim ham tez urayotgan edi. O’yladimki, uning yana ikkita to’pi qoldi, men shunchaki uloqtirmasligim kerak!»
Meri omon qoldi, ammo Uorvikshir o’yinda g’alaba qozonib, Blast Final Dayga yo’l oldi.
Milli musobaqaning eng yaxshi darvozaboni bo’ldi, ammo Xempshir 21-sentabr kuni Sauthgemptonda bo’lib o’tadigan Metro Bank Ayollar o’rtasidagi Bir kunlik kubogi finalida ishtirok etishi rejalashtirilgan bo’lsa, Meri singlisi bu mavsumda maqtanadigan huquqqa ega ekanligiga e’tiroz bildiradi.
Bir narsa aniq: Istborndagi hovlida boshlangan raqobat bu ikki oyna egizaklarini doimiy ravishda rag’batlantirib turadi.
Kriket yangiliklarini to’g’ridan-to’g’ri telefoningizga yuboring
Izohlarni yuklab bo’lmadi
Izohlarni yuklash uchun brauzeringizda JavaScript-ni yoqishingiz kerak
«`